Ile możesz zarobić z buraków?

Burak to roślina, która ma kochanków i wrogów. To naprawdę jedna z najtrudniejszych upraw. Z jednej strony jest to roślina zachwaszczająca, której opanowanie wymaga wysiłku. Z drugiej strony zapewnia żyzność gleby, zwłaszcza wiązanie azotu, a także dobry zbiór cennej próchnicy, która uzupełnia płodozmian. Jej produkty uboczne zawsze były wysoko cenione w żywieniu zwierząt. Prawdziwym problemem jest to, że jego cena gwałtownie spadła w ostatnich latach i nikt nie jest w stanie powiedzieć, czy ta tendencja spadkowa dobiega końca.

Czy buraki się opłacają?

Uprawa buraków cukrowych jest w ostatnich latach aktywnym tematem i jest dość niekorzystna. Dyskusje na temat możliwych subsydiów, troski o środowisko, zmieniających się wymagań klientów i większej konkurencji ze strony cukru importowanego skłoniły wielu do kwestionowania stabilności finansowej europejskiej uprawy buraków cukrowych.

Buraki to warzywa korzeniowe bogate w cukier, które są używane do produkcji cukru od XIX wieku. Stał się jednym z najbardziej rozpowszechnionych owoców w europejskiej diecie ze względu na zwiększoną produkcję i zwiększone zapotrzebowanie na cukier. Roślina stała się również coraz bardziej opłacalna, ponieważ można ją uprawiać we wszystkich czterech porach roku, nawet w suchych i chłodnych warunkach. Z surowców wytwarza się sacharozę i inne rafinowane składniki, które są następnie sprzedawane na rynku. Buraki są uprawiane w ekstensywnych gospodarstwach jako roślina okopowa z dwu- lub pięcioletnią rotacją pszenicy lub jęczmienia (lub tylko siana), po której następują buraki cukrowe. Jako plantator buraków, szczególnie na początku swojej działalności, może być trudno stwierdzić, czy inwestycja w sadzenie jest opłacalna. Światowe ceny cukru wzrosły w 2017 r., prowadząc do gwałtownego wzrostu światowego zainteresowania produkcją buraków cukrowych. Buraki cukrowe są jedną z najważniejszych upraw w Europie, dostarczając na rynek dużo cukru w ​​złotym wieku cukru, który, jak się powszechnie uważa, zakończył się kilkadziesiąt lat temu. Dopiero w 1896 r., kiedy cena cukru gwałtownie spadła z powodu konkurencji ze strony innych słodzików, produkcja buraków cukrowych gwałtownie spadła, a produkcja kontynuowana była tylko z dopłatami.

Buraki – czy to się opłaca?

 Obecnie UE jest jednym z największych producentów i eksporterów buraków cukrowych na świecie, na pierwszym i drugim miejscu zajmują odpowiednio Francję i Niemcy. Obecny kryzys gospodarczy oznacza mniejszy popyt na cukier, co z kolei prowadzi do niższych cen. Jednak biorąc to wszystko pod uwagę, w ostatnich latach produkcja również wzrosła. Na całym świecie jest około 207 milionów hektarów upraw buraka cukrowego. Około 164 z nich znajduje się w państwach członkowskich UE, a reszta w krajach spoza UE – Rosji, Australii i Ukrainie. Zgodnie z prognozą ONZ dotyczącą zbiorów buraków cukrowych w 2015 r. na poziomie 78 mln ton, rolnicy z UE produkują około 58 mln ton rocznie, co stanowi lwią część. Dla przetwórców buraków cukrowych uprawa buraków nie jest jedynym źródłem dochodu i musi być zrównoważona (jako środek ostrożności) z innymi źródłami dochodu, takimi jak rzepak, zboża i zboża. Plantatorzy i przetwórcy buraków cukrowych nadal stają przed trudnymi wyzwaniami na wielu frontach. Konkurencja ze strony zagranicznych dostawców, malejące dostawy taniej ropy naftowej, niepewność co do globalnych wzorców pogodowych oraz potrzeba bardziej zrównoważonej żywności to kwestie mające wpływ na przyszły potencjał wzrostu przemysłu i upraw. Niestety kryzys w uprawie buraków cukrowych jeszcze się nie zmaterializował. Wielu ekspertów twierdzi, że od tej pory plony nie będą miały tak dużego wkładu w gospodarkę i rolnictwo, jak kiedyś. Przyczyną tego załamania jest rosyjski rynek cukru, którego duża część jest już importowana, oraz nieuzasadnione dotacje dla plantatorów kukurydzy.